Ik schreef er al eens eerder over; alle ballen in de lucht proberen te houden (dat lees je hier). Alles tegelijk willen en van alles ook veel, mooier en beter. Ik weet nu al wel een tijdje dat als ik iets wil doen en het ook goed wil doen dat dat het enige klusje van dat moment mag zijn. Dat als ik ergens naar kijk, het de aandacht geef, het enige is waar ik oog voor heb. Ergens de volle aandacht aan geven gaat me als aandachtgever gemakkelijk af in mijn eigen omgeving, waar ik aandacht mag schenken en ontvangen.
Maar in de buitenwereld waar ik mij ook moet bewegen, waar alles snel en gehaast moet, multitasking niet meer weg te denken is, moet ik oefenen en mijzelf eraan herinneren dat ik alleen maar met volle aandacht wil zijn. Voor mij zelf, mijn kinderen, partner, omgeving de natuur. Niet alleen maar kijken naar. Ik denk namelijk dat je alleen maar met volle aandacht echt kunt zien.
Ik besluit 1 voor 1 de dingen te doen. Je kan namelijk maar 1 ding tegelijk doen met je volle aandacht. Multitasking is een computerterm. Niet iets wat mensen goed kunnen. Nog steeds kan besluiten met iets te starten en niet af te maken en er later op terug te komen. Huishoudelijke taken zijn een stuk gemakkelijker uit te voeren met je volle aandacht. Het resultaat is er ook naar. De manier waarop je iets doet, de totale beleving is anders.
Probeer maar eens bijvoorbeeld bij het afwassen niet alleen je bezig te houden met het doel namelijk de vaat schoon krijgen, maar ook eens bewust te zijn wat je kunt voelen. De eerste aanraking met het warme water. Wat je kunt horen? Luchtbelletjes in het sop. Je hebt aandacht voor je handen die deze mooie taak hebben om schoon te maken. Je bent alleen maar bezig met wat je op dat moment aan het doen bent. Dit kun je bij alle handelingen die gedurende de dag voorbij kom
en oefenen.
Vandaag noteerde ik dan ook maar weer eens als herinnering: Je kan maar 1 ding tegelijk doen met je volle aandacht. nr. 2 van mijn 365 dagen project.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten