Dankbaar

Vaste prik bij ons thuis, vaak tijdens het eten, vragen naar elkaars dag tot aan dat moment toe. Wat vond je saai / minder leuk / een verdrietig moment? En wat vond je een leuk /  grappig moment / of  blij. Of is er iets anders wat je graag kwijt wilt?

Mijn zoon bijvoorbeeld vertelde voorheen niet heel veel als ik hem vroeg naar zijn dag en wat hij op school had gedaan. Op deze manier kan ik toch met hem in gesprek gaan. 

Vandaag voegen wij er nog iets aan toe. De vraag: "Waar ben jij dankbaar voor." 

Mijn dochter is bijvoorbeeld dankbaar dat papa elke dag thuis komt (papa's prinses) en mijn zoon was dankbaar voor het lekkere eten en zo....

Dankbaar zijn en dat uiten, is een makkelijke manier om je goed (beter) te voelen. Ook om het positieve uit iets negatiefs te halen. Mijn dochter mist haar papa heel erg en is dankbaar voor het feit dat hij weer thuis komt.

Zelf neem ik dankbaar zijn de dag mee in en start zo snel als bij het eerste ontmoeten van de dag. Het helpt mij ook om alles van 2 kanten te bekijken. Je kijkt vaker naar de positieve kant. Je heb aandacht voor datgene waar je dankbaar voor bent.

Dankbaar zijn is een gewoonte die je kunt leren. Je zou bijvoorbeeld elke avond voor het slapen gaan, of ook tijdens het eten, de dingen kunnen opnoemen waar je dankbaar voor bent. Langzaam aan is het een nieuwe gewoonte waar je aan gewend raakt en waar je je goed bij voelt.

Ik ben dankbaar voor mijn handen die zacht maar zeker de toetsen hebben aangeslagen.

Dankbaar dat zich woorden en zinnen mochten vormen.

Dankbaar.

Dankjewel voor het lezen.