Dag mooi mens!

Op de 3e dag van mijn 365 dagen project noteer ik in mijn boekje wat lieve aardige woordjes. Simpel. Eenvoudig. Maar als je het mag uitspreken naar iemand toe, kan het van grote waarde zijn voor de ontvanger, maar ook voor degene die de woorden uitspreekt. 

Ik wil het ook graag delen met anderen, deze vorm van aandacht, en zet het volgende op mijn facebookpagina:

Als je kind het goed heeft gedaan tijdens de voetbalwedstrijd of spreekbeurt, een mooie tekening heeft gemaakt, zeg je als vanzelf, goed gedaan en ik ben trots op je.
Hoe zou het zijn als we deze woorden vaker zouden uitspreken naar elkaar toe? Je zal merken dat het steeds gemakkelijker is om een lach op iemands gezicht te toveren.
Je mag ze dan ook vaker zelf ontvangen. Zeg dan niet na een compliment zoals; 'wat heb je een leuk jurkje aan', 'oh das een oud ding van een paar jaar terug...' Maar ontvang en zeg simpelweg dankjewel.

Na wat lezersreacties dat die complimenten wel wel met de juiste bedoelingen en gemeend moeten zijn, vul ik mijn eerdere woorden aan, met dat het logisch is dat de complimenten geschonken worden met de juiste intenties. Maar dat je ook de eerste keren best mag oefenen omdat je het gewoon nog niet gewend bent om te doen. Je nog niet weet wat voor gevoel je een ander en ook jezelf ermee kan bezorgen. 

Pas als je dat gevoel; geraakt worden in/door het hart, kan herkennen, komt het voortaan altijd vanuit een hart met de juiste bedoelingen.

Geef jij wel eens een complimentje? Wat merk je dan op? Bij die ander, maar ook wat het bij jou doet? Komt het niet als vanzelf, probeer het dan eens in je omgeving en kijk, voel wat er gebeurt. Hoor graag van je na wat keren proberen :)!

Dag mooi mens. Dankjewel voor het lezen.