vrijdag 22 januari 2016

Happy Friday!

Weekend! De week is weer ten einde. Het is een einde wat we graag vieren. Naar uitkijken zelfs. Het einde van de (werk)week!

Zo zijn er tot nu toe 1899 weken in mijn leven ten einde gekomen. Met allemaal een begin. En allemaal een einde. Na die eerste week zo'n 36 jaar geleden zouden er dus nog een heleboel weken volgen. Toen nog onbekend. Nu een feit dat mij er nog 1898 gegund waren. Dat weet ik nu. Hoeveel weekenden, einde van de week, mag ik nog meemaken? Die kennis bezit ik niet. Jij wel? Er komt natuurlijk ooit een einde aan.

We vinden het misschien een beetje lastig om het over het einde te hebben. We denken dan gelijk aan ons einde op het moment dat er een einde is gekomen aan het bestaan hier, temidden van onze geliefden, familie en vrienden. Maar aan echt alles zit een begin en een einde! We hebben er op een dag ontelbare keren mee te maken. Sterker nog en ik weet dat ik je nu niks nieuws vertel; een begin heeft altijd een einde en andersom, er is geen einde zonder begin!

Zolang als de dagen en dus een nieuw begin en einde elkaar blijven opvolgen zal ik telkens weer opnieuw de keuze maken om deze te leven zoals ik dat wil. En vier ik dus naast het (week)einde ook weer elk begin. Elke dag! Juist omdat je niet weet wanneer het ten einde komt. Hah ik moet er zelf een beetje om lachen, het einde als zacht liefdevol duwtje in de rug.

Hoeveel Happy Friday's denk je nog te hebben? Ik weet het niet. Ik heb enkel vandaag, nu! om datgene te doen waar ik blij van wordt. Wat goed voelt, bijna als vanzelf komt, niet persé een gemakkelijke weg is, maar wat me raakt in het diepste van mezelf. Wat me naar voren doet bewegen. Waardoor ik me vrij voel (recente ontdekking). Om te leven en doen waar ik met heel mijn hoofd, hart en handen ja tegen zeg.

Ik lief mezelf en het leven en vier elk begin en einde wat daarbij hoort!