Los van alles

In alles wat ik om mij heen zie, herken ik mezelf.
Verbonden met alles en iedereen om mij heen.

In de weerspiegeling van de bomen op het asfalt
als het weer eens heeft geregend.
In de buurvrouw tijdens het boodschappen doen,
in de klanken van een tsjilpende vogel onderweg
naar haar pasgeboren nest. In de wensen van over
de grens. Jouw pose voor de cameralens.

Verbonden met alles en iedereen om mij heen.
In de schaterlach van een kind in haar spel,
in de geuren van het pasgemaaide gras,
in de postbode bezig met zijn ronde,
in de zonnestralen op ons allemaal gericht.
Ik herken mezelf in de pennenstreken en de
lach op jouw gezicht.

Ik herken mezelf in de warmte van een omhelzing
en in de tranen van ontroering,
verbonden met alles en iedereen om mij heen.

Maar nu zou ik voor heel eventjes willen wegkruipen.
Wegkruipen op een veilig plekje waar niemand bij kan.

Los van alles,
want die
verbondenheid
ben ik voor even
kwijt.