Lieve....

Mijn 365 dagen elke dag een zin is vandaag één enkel woord namelijk: Lieve.

Lieve......

Op de puntjes mag je je eigen naam invullen. Dit blog is namelijk gericht aan iedereen die het maar wil lezen. Maar bijzonder gericht aan jou, als jij in het onderwijs zit, vul dan maar juf of meester in op de puntjes.

Nu een blog, meer van mij als een moeder met 2 kinderen in het basisonderwijs met, (misschien niet helemaal terecht), een oordeel. Laat het me dan ook zeker weten als het niet klopt wat ik zeg. Graag zelfs.

Is er nog maar zo weinig tijd binnen het onderwijs voor het kind en hoe het zich voelt? Is er alleen maar tijd voor de prestaties? Ik vind het jammer dat ik op die manier tegen het onderwijs aankijk. Vandaag loop ik de klas binnen bij mijn dochter die in groep 2 zit. Een blaadje ligt op tafel en mijn blik dwaalt af naar het woord plusgroep rekenen, en de letters A en B. De kinderen zijn ingedeeld in verschillende groepjes en naar hun kunnen. Oh ja denk ik, de cito toets is weer afgenomen en de oudergesprekken komen eraan.

Ik zie mijn dochters naam, met een keurig in juffenhandschrift geschreven B, onder het plusgroepje rekenen en ik herinner mij het interview dat, toen nog Prins Willem Alexander, nog niet zo lang geleden gaf.
Op de vraag: "Hoe moeten wij U gaan noemen: Willem 4?", weten we allemaal het antwoord wat hij toen gaf. Daar kon ik toen nog kostelijk om lachen...(Of was dat om de persiflages die daarop volgden?)
Wat ik wil zeggen is dat hij wel iets belangrijks zei: "Ik ben geen nummer." Misschien niet de juiste vergelijking maar hetzelfde gevoel kwam bij mij op bij het zien van dat lijstje vol met A-tjes en B-tjes, om het niet te hebben over de extra aandacht groepjes; ook weer onderverdeeld.

In hoeverre zijn mijn kinderen een letter uit het alfabet of een puntje op het lijntje van de statistieken.

Misschien ligt het aan mij en vind ik andere dingen belangrijker, had ik graag achter haar naam gelezen hoe lief en behulpzaam. Hoe duidelijk ze weet wat ze wil en dat ze met plezier aan de slag gaat aan een werkje wat ze misschien niet altijd even leuk vind. Dat ze niet altijd luistert en dat ze af en toe haar eigen plan trekt. Dat ze goed aangeeft als ze nog wat meer tijd nodig heeft. Dat ze kletst en het gezellig met haar klasgenootjes heeft... Nou ja in ieder geval geen letter uit het alfabet.

"Die moet haar eigen Utopia starten", hoor ik je al denken, "dat krijg je toch te horen tijdens een oudergesprek."  Ik weet natuurlijk best dat ze op de één of andere manier moeten kijken in hoeverre de stof wordt opgepikt om gericht onderwijs te kunnen geven. Dat wat ze passend onderwijs noemen in hoeverre is dat passend naar de kinderen toe die het onderwijs moeten volgen? Ik maak me zorgen....Zorgen over waar het onderwijs naartoe gaat. Als jij mijn zorgen weg kunt nemen en mij kunt zeggen dat het niet zo is...Graag!