Huis op stelten!

Ik krijg visite. Een vriendin komt gezellig kletsen. Mijn huis staat op zijn kop en ik wil toch wel dat het een beetje opgeruimd is. Toonbaar. Toch plof ik op de bank. Gewoon geen zin in. Ik vind het huishouden helemaal geen leuk iets. Ik verschuif mijn opruimplannen naar morgen. Ik laat de gordijnen gewoon dicht vandaag en zeg dat ik me niet lekker voel. Of ik zeg dat ik wel naar haar toe kom. Of.... Ik krijg ineens ontzettende trek in een zak chips.

Hoe doen andere vrouwen dat? Als je daar op visite komt, dat altijd hun hele huis van boven tot onder spik en span is. Ze werken, hebben hun hele agenda vol met afspraken én hebben dan nog genoeg tijd om het huis schoon te houden. De schoenen van de kinderen hebben hun vaste plek en de doorgang van de trap wordt niet geblokkeerd door jassen, tassen en spullen die naar boven moeten. Alles heeft een vaste plek. Hebben ze soms al het speelgoed van hun kinderen onder de mat geschoven net voordat ik kwam?

Voordat ik visite in mijn huis kan ontvangen moet ik nogal het een en ander doen. Staat er vaak nog vaat van de vorige dag. Heb ik nog een wasmand met was en het wasrek wat in de keuken staat te wachten tot er iets mee gebeurt. En nu ook nog de strijkplank. Ik ben trouwens een slechte strijker. Ik strijk eigenlijk bijna helemaal niks. Ik strijk ook pas als het kledingstuk er om vraagt, schreeuwt bijna. Alles gaat ongestreken de kast in en ik strijk pas als ik het wil aantrekken. Dat vind ik makkelijker zo.
De knutselspullen bedekken nog de tafel, tijdschrift ligt op de bank zoals ik het gisteravond heb achtergelaten en het speelgoed is niet netjes uit zichzelf de kasten, lades en manden ingekropen. Jammer.

Mijn vriendin komt over een uur en o jee mijn huis staat nog op stelten...ik moet nu snel aan de slag.
Even snel oma weet raad consulteren hoe ik de haren van mijn hond verwijderen kan van de bank, voordat vriendinlief helemaal onder zit.

Aaaaaahhh. Ik wil een poets!