Overuren!

Ontbijtmandje, bordjes nog op tafel. Genoeg taken op het lijstje om weg te strepen, maar de inspiratie van buitenaf blijkt niet te stoppen. Ik schrijf de dingen die in mijn hoofd zitten op. Door ze op een stuk papier of nu in dit blog van me af te schrijven. Dat geeft me rust en straks ruimte voor andere dingen.

Mijn dag start met het wakker worden door gemompel en gestommel van goed uitgeslapen kids die, aanschuivend aan het ontbijt wat klaar staat (goede voorbereiding halve werk), hun eigen ding doen. Ik blijf nog even liggen in mijn bed, hoor een voorzichtig eerste lied van, ik denk de vogels buiten.


Als vanzelf begint het motortje in mijn hoofd op volle toeren te draaien. Als ik hier mee aan de slag zou gaan zou ik na een paar minuten op de prikklokkaart overuren hebben gezien. Langzaam filter ik uit en streep ik weg, anderen krijgen niet eens mijn aandacht.

Mijn hart neemt het over. Ik sluit mijn ogen en scan mijn lichaam. Het is goed zo.