Ik volg ze zelf ook die inspirerende blogs en facebookpagina's. Krijg via instagram een kijkje in het leven van iemand aan de andere kant van Nederland, door de foto's die ze plaatsen. En terwijl ik met een kop thee, samen met heel nederland aan de ontbijttafel kijk wat twitter te melden heeft, bekruipt me toch ook een gevoel dat het echte contact een beetje ontbreekt. Echt oprechte aandacht bestaat dat nog wel?
Het vluchtige contact door een vind ik leuk, duim omhoog voor een foto, favoriet of retweet. Vluchtige contacten bij school, praatje in de supermarkt, op het voetbalveld?
Zie je elkaar, dan gaat het van: 'Hoi, hoe gaat het met je?' 'Goed hoor, met jou?' 'Ook goed....nou dag hè.'
Ik ga liever voor een ander soort contact, puur en oprecht. Ontmoetingen in tijd met echte aandacht. Luisteren. Elkaar zien. Waar het verhaal van iemand anders belangrijk is. Een bijzonder contact kan ontstaan waarin energie overvloeit. Waar je liefde mag en kan voelen. Een inspirerend samenzijn waarbij je mag zijn. Gewoon. Mag laten zien wij jij bent!
Tijdens mijn wandelingen met aandacht mag ik mooie mensen ontmoeten. Samen zetten we stappen met aandacht. Aandacht voor onze binnenwereld, elkaar, en alles om ons heen. De natuur begeleid ons bij het zetten van elk stap op onze reis. Niet een vluchtig contact. Maar puur. Oprecht geïnteresseerd in elkaar.
We zijn allemaal op reis. Onderweg. Kijk niet alleen. Maar zie, voel en ervaar!
Heb mooie ontmoetingen met aandacht.
Ben het zo ontzettend met je eens! Mensen nemen geen tijd meer voor belangrijkere dingen dan werken en huishouden... Te druk, zeggen ze dan. Maak tijd voor een ander, het leven is zo betrekkelijk!! Voor je het weet houdt de 'tijd' je een spiegel voor en is het te laat...
BeantwoordenVerwijderenTsja, Elly daar heb je gelijk. In die spiegel hebben ze vast al wel eens gekeken, maar niet lang genoeg. De tijd komt dat ze gedwongen worden er langer in te kijken. Of er dan nog veel tijd is....?
BeantwoordenVerwijderen